TRIS Online Gastenboek

Hallo Gerard Tops, Kapitein Baert, was van april 1965 tot april 1966, mijn baas. ik heb me ingeschreven voor de TRIS reünie in Havelte op 30 Augustus dit jaar. kan ik je daar ontmoeten?

Hallo, In 1970 heb ik een oud Trisser ontmoet. Zijn naam is Hans Snijder(weet niet of je het zo schrijft). Hij woonde in Boskoop. Zijn ouders hadden een tuinderij. Hij lag in de Isabellakazerne in Vught. Ik denk de A- compagnie, lichting 4. Heb Hans ontmoet in de periode juli,augustus en september 1970. Ben benieuwd hoe het gegaan is in Suriname Hoop dat ik iets van hem hoor of van vrienden/familie

Ik ben op zoek naar informatie over mijn vader, Paul Tanamal, geboren in 1923 en overleden in 1968. Hij werd uitgezonden naar Suriname tussen september 1954 en december 1955. Ik heb een foto waarop te zien is hoe hij als commandant van de wacht koningin Juliana ontvangt. Is er bij iemand informatie over hem bekend? Heel veel dank voor de moeite, Grace Tanamal

Hallo allemaal,zijn er noch leden van het 2e detachement A cie 1966 ? Ik waar in de Staf als chaufeur.

Beste Mensen, Mijn vader (Kor Millenaar) heeft in 1974-1975 gelegerd gezeten in Suriname Prinsbernardkampement. Graag kom ik in contact met mensen die mijn vader hebben gekend of weten waar mijn vader daar gelegerd zat. Mvg, Francis Millenaar.

Ik was een jaar of zes/zeven (weet het niet meer precies) dus als ik terug reken is alles wat ik nu ga vertellen over de tris wat ik zelf heb meegemaakt en met eigen ogen gezien, gebeurt zo rond de jaren 1963/65. Mijn ouders waren in die tijd missionarissen gestationeerd in het boslandcreoolse dorp Moengotappoe zo`n kleine 30km van Albina aan de Marowijne rivier (grensrivier) met Frans Guyana. Ik wil daarom enkele gebeurtenissen die ik in die tijd heb meegemaakt en mij altijd zijn bijgebleven met jullie delen. 1e. Als missionaris in zo`n dorp, was mijn vader ( J. F. Williams) tegelijkertijd ook rechter, bemiddelaar, dokter, voorganger (onder Pater Heikers) te Moengotappoe en op een nacht zo tegen 01.00uur werd er op de raam gebonst door enkele dorpsbewoners zo van:" Meester, meester kom a.u.b. snel. Mijn vader was altijd op zulke onverwachte zaken voorbereid en hij begaf zich naar buiten waar hij werd opgewacht door enkele dorpsbewoners met de mededeling dat een 10 tonner van de militairen van de berg bij Albina, met militairen erin in de ravijn op de top van de berg was afgeschoten en dat er zeer veel slachtoffers waren. Betreffende berg was zeer hoog en levensgevaarlijk als je de berg/weg niet kende. Wat er verder met de slachtoffers is gebeurt weet ik niet aangezien zulke dingen niet tegen ons kinderen werd verteld. Maar het was wel te raden. 2e. Er was ooit aan de voet van de berg een indiaanse (inheemse) vrouw doodgereden door een militaire vrachtwagen en sinds toen verscheen de doodgereden vrouw van tijd tot tijd als het begon te schemeren weer op de plek waar zij doodgereden was. Op een dag stopte er een militaire vrachtwagen bij ons in het dorp die als pitstop werd gebruikt, op weg naar Albina. Het was al flink donker en de dorpsbewoners verzochten mijn vader om de militairen tegen te houden om de volgende ochtend hun reis voort te zetten maar militairen geloofden (die onzin) niet en zetten toen hun reis in het donker voort naar Albina. Aan de voet van de berg bij Albina aangekomen (er was altijd een lokale gids aanwezig) stond er een indiaanse vrouw in het donker midden op de weg en de gids smeekte als het ware de chauffeur om te stoppen maar deze gaf juist meer gas en geloof het nu of niet, de vrachtwagen maakte een achterwaartse salto waarbij er weer onder de militairen slachtoffers zijn gevallen. De gids daarentegen is uit de vrachtwagen gesprongen toen hij zag dat de chauffeur niet zou stoppen en kon het zo navertellen. 3e. Op een dag tegen een uur of twee smiddags zagen wij vanuit de richting Moengo militairen zowat uitgeput en uitgehongerd onze richting opkomen. Dit bleek een peloton te zijn die in het oerwoud verdwaald was en na een week onze dorp tegenkwamen. De sergeant kwam naar mijn vader toe en vroeg om water maar mijn moeder had in de gaten hoe uitgeput de peloton was en sommeerde als het ware de sergeant om de manschappen op krachten te laten komen in ons dorp waarbij ze gingen baden terwijl mijn moeder en enkele dorpelingen eten voor ze gingen koken en uiteindelijk heeft de sergeant toch toegestemd en zijn ze ongeveer een week in ons dorp gebleven om helemaal op krachten te komen. 4e. Dit was de week waarin de dorpelingen lieten zien wat ze konden, o.a. de vuurdansen (fajadansi). U moet wel weten dat dit absoluut geen sterke verhalen zijn, aangezien er drie hele grote (in de vorm van een indiaanse wigwam) brandstapels van zeer langzaam brandend hout werden aangelegd, waarbij er enkel ijzeren objecten zoals:" machetes en grote hakbijlen tussen het hout werd gestopt. De mannen die in het vuur zouden gaan dansen gingen zich dan prepareren met behulp van enkele vrouwen uit het dorp. Ze werden door de vrouwen volledig (tot onder hun nagels) ingesmeerd met een door een obiaman (sjaaman) gemaakte spul waarvan je als je dit ruikt de geur nooit meer vergeet. Tijdens het insmeren werden de brandstapels die wel dier tot vijf meter hoog waren aangestoken en flink opgestookt totdat er vlammen van wel tien meter hoog uit de brandstapels kwamen en zeer heet waren wat je als toeschouwer op wel zo`n 15meter afstand goed kon voelen. Als de vlam uit de pan sloeg doordat er opzwepende trommelaars bezig waren om wintie te trommelen. Dan stapten de ingesmeerde mannen doodnormaal in de brandstapels totdat je ze niet meer zag totdat de brandstapels waren uitgebrand. Dan werd nog alsof het niet genoeg was de ijzeren objecten met de blote handen door de ingesmeerde mannen uit het vuur gehaald en op hun lichaam gedrukt waarbij je letterlijk het sissen op hun lichamen kon horen. Dit heeft mij altijd gefascineerd en ik ben dit nooit meer vergeten. De Amerikanen die te Moengo een Aluminium fabriek hadden kwamen elke vrijdag in de vooravond om naar dit vuurdansen te kijken. Heel jammer en zielig is het dat juist in dit dorp en het dorp van de vuurdansers jaren later genocide is gepleegd door het leger van Bouterse. Het is ook het dorp waar Ronnie Brunswijk geboren en getogen is en daarom is hij de jungle oorlog begonnen aangezien iedereen die de genocide overleefd heeft door is gedraait. Èèn verzoek heb ik aan trissers of nazaten van trissers:" Kan iemand voor mij achterhalen op audio waarbij het Surinaams volkslied wordt gespeeld door het toenmalige militaire kapel. Dit omdat sinds 1980 het Surinaams volkslied op een totaal verkeerde tempo(maat) waarbij er èèn noot tevens totaal verkeerd wordt gespeeld. Ik hoop dat mijn verhalen van de tris niet als sterke verhalen worden gezien. Gelooft men mij niet dan hoeft men alleen maar navraag te doen bij de huidige vice President, de heer Ronnie Brunswijk navraag te doen aangezien hij dit alles wat ik verteld hebt heeft meegemaakt.

Jessica Huf uit Wemmel vraagt informatie over sergeant- majoor van Til. Hij was na zijn werk bij de verzorgings compagnie nog even in de T.D bar in de garage aan de overzijde van de weg ,Hij is van daar uit met zijn motor naar huis vertrokken en heeft onderweg een ernstig ongeluk gehad. Om hem beter te kunnen behandelen is hij naar nederland vervoerd maar hij heeft dit niet gehaald.

Tris was de bangste militaire in Coeronie gebied van suriname, wij hadden als defpol militairen hulp gevraagd in 1969 bij aan val van de Guyanezen militairen, maar de Nedelandse militairen waren vakantie gangsters en niet opgeleid, daarom hebben wij geen onder steuning gekregen. Zo is gebeurd in Indonesië, zo is gebeurd in Jogoslavie, Ook in Afanistan is het zelf gebeurd. Zoveel tolken gehaald. Die niet eens met Nederlandse militairen hebben meegewerkt

Goedemiddag. Ik ben op zoek naar meer informatie over Peter van Til (geb. 1929, ovl. 1971). Het enige dat ik weet is dat hij als militair gestationeerd was in Suriname (vermoedelijk Paramaribo) en dat hij een ernstig verkeersongeluk heeft gehad buiten de diensttijd om. Het verhaal gaat dat er een arm of been geamputeerd moest worden en dat hij vervolgens per vliegtuig naar Nederland is gevlogen. Hij is uiteindelijk ofwel in het vliegtuig, ofwel op het vliegveld overleden. Alle aanvullende informatie is welkom!